Haha dat zal wel Wesley hihi,
Vrijdagmorgen om 2h30 opgestaan om in 3h00 in de RCZ te zitten richting Jonas te rijden, om van daaruit samen naar Axel te rijden. Daar de RCZ daar laten staan om plaats te nemen in Axel zijn limo namelijk de 604 en van daaruit naar Lummen te rijden en daar zijn we allen samen vertrokken richting Franrijk.
Het was heel aangenaam vertoeven in de 604 man wat rijd dit zalig, we reden echt in stijl naar het Peugeotmuseum. Onderweg heel veel gelachen.
Na ons bezoek aan het museum richting ons hotel gereden en daar de nacht doorgebracht.
Zaterdagmorgen begonnen met een douche en een stevig ontbijt en dan richting Verdun langs hele mooie wegen waar de 604 goed zijn werk doet, op weg naar daar heel wat mooie dorpen gepasseerd waar de tijd is blijven stil staan en ook naar oude wagens zoeken.
éénmaal in Verdun het museum bezocht, maar voor mag het hoogtepunt aan de kerk waar de slachtoffers van de oorlog begraven liggen, waar je ook de resten ziet liggen van allemaal onbekende slachtoffers, ik moet zeggen zoiets grijp je naar de keel en werd je heel stil van.
Toen we uit de kerk kwamen sloeg het weer helemaal op en viel de regen met bakken uit de lucht daarop beslist om de rit naar huis in te zetten.
Op een goeie 100km van huis begon de 604 zijn eerste teken van vermoeidheid te tonen, de alternator geeft de brui aangegeven, gene radio meer, geen ruitenwisser meer en geen lichten meer en de regen bleef maar komen, daarom ook niet meer stoppen en richting huis te rijden en te hopen dat we daar geraken, de twee andere wagens op de hoogte gebracht dat wij gingen doorrijden en niet meer stoppen en eigenlijk afscheid genomen.
Maar dit ging niet door zij hebben beslist om met ons mee te rijden om zeker te weten dat we thuis gingen raken.
Ik vond dit zeer tof zo zie je maar weer hoe groot te vriendschap is in de groep en daarvoor alleen is mijn respect naar hen toe zeer groot.
Zij hebben het spreekwoord in praktijk toegepast " Samen uit is samen thuis"
Met de nodige spanningen zijn we bij Axel thuis geraakt en was iedereen opgelucht en ik kan jullie verzekeren de spanning was groot.
Het weekend afgesloten met gezamenlijk iets te gaan eten en dan de terugweg aangenomen richting huis.
Bedankt mannen voor de leuke tijd weer iets dat ze ons niet meer kunnen afpakken.
Groetjes W.